Project omschrijving
Halloween is niets om bang voor te zijn
Halloween is niets om bang voor te zijn, ook al zien de uitgeholde pompoenen er vaak griezelig uit. Zo’n pompoen wordt een jack-o’-lantern genoemd. Bij het zien van de naam Jack kun je er rustig vanuit gaan dat de Zon een (onzichtbare, maar) grote rol speelt. Dat is ook hier het geval.
Wat zowel de moderne wetenschap als de oude oosterse mythische verhalen ons duidelijk willen maken, gold ook voor veel volkeren zoals de Kelten: alles begint vanuit het donker. Een nieuwe dag begint na zonsondergang, en vanuit dat perspectief bekeken stelde Samhain het Keltische nieuwjaarsfeest voor. Men geloofde dat tijdens Samhain de grens tussen het oude en nieuwe jaar, de boven- en onderwereld, vervaagde.
De Kelten kenden vroeger acht jaarfeesten, waarvan vier kruiskwartdagen worden genoemd. Dit zijn dagen die zich tussen een equinox, een dag met gelijke dag en nacht, en een Zonnewende, een dag met de Zon op z’n hoogste of laagste punt aan de horizon, bevinden. Terwijl Beltane in het voorjaar het begin van het nieuwe leven op Aarde markeerde, was Samhain (spreek uit: ‘sà-win) in het najaar het moment waarop de dood zijn gezicht liet zien. Dit laatste speelt zich op verschillende niveaus af: men maakte contact met de overleden voorouders, andere dierbaren of zelfs boven- of onderaardse wezens, men bereidde zich fysiek voor op de winter en kwam geestelijk tot inkeer.
Het mag dan wel algemeen bekend zijn dat Samhain de Keltische voorloper van het huidige Halloween is, er waren wereldwijd vergelijkbare festivals die halverwege de herfst gevierd worden: Dziady (Slavische volkeren), Mārtiņi (Baltische staten), Pchum Ben (Cambodja), Pitru Paksha (hindoeïsme) en Álfablót (Scandinavië). De Maya’s en Azteken vierden de Día de Muertos, de Dag van de Doden, waarop alle festiviteiten waren gewijd aan de godin Mictecacihuatl, de koningin van de onderwereld. Vergelijk haar met Mozarts Koningin van de Nacht. Ondanks de onheilspellende naam is Día de Muertos in Mexico en in steeds meer andere landen een vrolijk feest waarop men zich uitbundig verkleedt, de doden en voorouders eert en graven versiert.
Halloween, het verkleedfeest dat wij tegenwoordig kennen, wordt door iedereen ten noorden van de evenaar precies tussen de herfstevening en de winterzonnewende gevierd. Wanneer de Zon (aan de hemel) halverwege de herfst sterk aan kracht verliest, moet je gaan vertrouwen op je eigen Zon, je innerlijke licht, je intuïtie. Vandaar de brandende lichtjes in de pompoenkoppen. Andere kenmerken van Halloween zijn de angstaanjagende maskers en vreugdevuren, om de uit de onderwereld of vagevuur afkomstige boze geesten (de aankomende wintermaanden en je eigen ‘donkere’ karaktereigenschappen) te verdrijven.
Dit innerlijke licht, je intuïtie, wordt aan de hemel vergeleken met de halo van het sterrenbeeld van prachtige sterrengroep De Pleiaden. Vergeet vooral niet in de avond van Halloween op 31 oktober naar de hemel te kijken. Dan kun je de Pleiaden, ook bekend als het Zevengesternte of de Zeven zussen, aan de oostelijke horizon zien opkomen. Deze sterrengroep bevindt zich tussen Stier en Ram. De zeven sterren van de Pleiaden geven samen een mooie gloed of halo. Zie je het verband? Halo’s Evening, de avond van 31 oktober waarop de halo van de Pleiaden te bewonderen is, werd verbasterd tot Hallow’s Eve en deze noemen wij tegenwoordig Halloween.
Wat automerk Subaru met dit hele verhaal te maken heeft?
